Güneşin atmosferi manyetik alanlarla ısıtıyor

İngiliz araştırmacılar, Güneş’in yüzeyindeki iç içe geçmiş manyetik alanları fotoğrafladılar. Bir kısa devre varsa, büyük miktarda enerji açığa çıkar. Bunlar dış güneş atmosferini birkaç milyon santigrat dereceye kadar ısıtır.

Londra, Ingiltere). Güneş koronasının bugüne kadarki en ayrıntılı görüntüleri, bükülmüş manyetik alan çizgilerinin dış güneş atmosferini birkaç milyon santigrat dereceye kadar ısıttığını göstermektedir. Güneşin gerçek sıcaklığı 5.500 santigrat derecenin biraz altında olmasına rağmen, güneşin dış atmosferindeki sıcaklık neredeyse dört milyon santigrat derecedir. ABD uzay ajansı Nasa’nın Huntsville’deki Marshall Uzay Uçuş Merkezi’nden Jonathan Cirtain ve meslektaşları, en son gözlem sonuçlarını Nature dergisinde sunuyor.

Araştırmacılar ve fizikçiler, Güneş’in dış atmosferi ile altındaki gaz tabakası arasındaki muazzam sıcaklık farkının nedeni hakkında uzun süredir spekülasyon yapıyorlar. Manyetik alan hatlarındaki kısa devrelerin ısının en azından bir kısmından sorumlu olduğu artık açık görünüyor. Manyetik alanların kısa devre yapması, dış gazı dört milyon santigrat dereceye kadar ısıtan muazzam miktarda enerji açığa çıkarır.

Şimdi, ilk kez, bilim adamları manyetik alan çizgilerinin sözde yeniden bağlanmasını doğrudan gözlemlemeyi başardılar. Harvard-Smithsonian Astrofizik Merkezi’nden Leon Golub şöyle açıklıyor: “İlk kez, manyetik yeniden bağlanmayı doğrudan takip etmek için yeterince yüksek çözünürlüklü görüntülerimiz var. Aktif bir güneş lekesini hedefleyebildik ve bazı dikkate değer görüntüler elde edebildik.”

Yeni muhteşem görüntüler, yeni bir kamera türü olan Yüksek Çözünürlüklü Koronal Görüntüleyici (Hi-C) ile mümkün oldu. Kamera kısaca bir roketle dünya atmosferinin üzerine taşındı. Orada, bilim adamları yaklaşık beş dakika boyunca güneş koronasını gözlemleyebildiler. Dünyanın atmosferi güneşin UV ışığını büyük ölçüde emdiğinden, kameranın dünya dışında kullanılması gerekiyordu.

Hi-C özellikle yüksek çözünürlüğe sahiptir. Araştırmacılar, 150 kilometreye kadar olan ayrıntıları tanımlayabildiler – bu, karşılaştırılabilir cihazlardan altı kata kadar daha iyi. Yüksek çözünürlüklü görüntüler sayesinde, beş dakika içinde muazzam bir enerji patlamasıyla ilişkilendirilen birkaç manyetik rota kapanması gözlemlenebildi. Bununla birlikte, veriler, güneş atmosferinin ısınmasından tek başına manyetik alanların yeniden bağlanmasının sorumlu olduğunu açıkça belirtmek için yetersizdir. Ancak bunlar yeterli enerjiyi sağlayacaktır.

Imperial College London’dan Peter Cargill, yeterli kullanılabilir veri toplamak için Hi-C veya benzer bir cihazın bir uyduya kurulması ve güneş koronasını sürekli olarak izlemesi gerektiğini söylüyor. “Sadece beş dakikada çok şey öğrendik. Bu teleskopla güneşi 7/24 gözlemleyebilseydik neler öğrenebileceğimizi hayal edin.”